Koronyai Ritu
1 'Dooko mandre koronya aza ka eziefo gyi'desi yasi. Anya orivoya koyi be 'butealo ago drîi be njidrieri, tagyia orivoya koyi na alo alo iyi drisi, ago drî alo alo drisi ävuru Lu o'da ro orivoya driigye si. 2 Koronya na mandrebe laba oso kaa ronye, pa be oso pa mänyisile ro ronye, ago kala na laba oso kala ibi ro ronye. Ndilo ozo mbara modo ndaro ro, giti ndaro ndi drikaca 'desipara ndaro be te koronya ana ri. 3 Alo aza drîi koronya ro landrebe oso orivoya laza ogaogaro be, oko laza zwote. 'Bädri cini a'dote larolaro ro ago sote koronya ana vo. 4 'Dicini mätuyi ndilo te tana nda ozo drikaca ndaro te koronya se ana ri. Ànya mätuyi koronya ana kpate, kayi ugu ata ekye: “A'di laba ni oso koronya ana ronye ya? A'di unina ni kyila oyene anya be ya?”
5 Aletate koronya ana ri ta atane driuŋgyi si ugu Lu o'dane, ago ozotate ndäri a'done drikaca be imbana 'butesu foritu. 6 Anya eto Lu o'da te, ävuru ndaro be, vose nda kabe ori kigye, ndi ànya se cini kabe ori vo'buyakuru ya be. 7 Aletate ndäri kyila oyene lidri Lu robe ago ànya opene ṛe, ago ozo drikaca te ndäri 'bakala, tu'de, lidri kalatoto ndi beti toto cini be dri. 8 Lidri cini se kabe ori 'bädri ya mätuna anya 'da, e'bena gialo toto ànya se egyi ävurunai te ṛo kyeno teinye 'bädri o'baako buku adri roya se orivoya Timelegogo se äfube 'do roya 'do ayani.
9 “Ka'do inye, nyeri, ondro nyà'do gi bii be owo! 10 Nda se usutate ṛo urune endaro 'do äṛuna 'da; nda se usutate ṛo ufune bando si 'do äfuna 'da bando si. Läzi ono orivoya yaiŋgyi ro ndi taoma robe lidri Lu ro ri.”
11 'Dooko mandre koronya aza te, se efote tesi ni gyini yasi. Anya orivoya koyi ritu be oso koyii timelegogo ro ronye, ago atate oso ndilo ronye. 12 Yetate drikaca 'desi koronya käti ana rosi anya kandra. Ago gbiri 'bädri te ndi 'dicini se kabe ori kigye be koronya käti, se laza na kozwobe ana mätune. 13 Koronya ṛiri ono ye talaro ro para te; anya 'ba asi te e'dene vuru ni vo'buyakuru yasi 'bädri ya mile 'dicini ro yasi. 14 Ago anya odo lidri se cini kabe ugu ori 'bädri ya ono te talaro ro se aletate oyene mile koronya käti ana roya ana rosi. Koronya ana ititate ànyari beti koronya se agate bando si ago ka drigba ori ana ro edene. 15 Aletate koronya ṛiri ri adri ovone beti koronya se käti ana roya, tana betina kuni robe atane ago ko'ba ànya se cini kogabezo anya mätune ana robe odrane. 16 Koronya gbiri lidri cini te, giṛiŋwà ro ndi 'desiro be, ŋgaamba be ndi ati'ba ro be, iyeäṛi ro ndi dritai ro be, a'done beti 'dika'da ro se a'babe drígwo ànyaro yasi kode militi ànyaro yasi be. 17 'Diaza unina ko ŋga aza ogyene kode logyene e'begialo nda orivoya beti 'dika'daro ono be, anjioko ni ävuru koronya ro kode oti se vo ävuruna ro roya 'do.
18 Läzi ono orivoya tavouni ro. Nda se orivoya tauni be unina ndi takaci oti koronya ro ro unine tana otina orivoya vo ävuru lidri ro roya. Otina orivoya kama njidrialo 'butenjidrialo fonjidrialo (666).
الوحشان
1 ورَأيتُ وَحشًا خارِجًا مِنَ البحرِ، لَه سَبعةُ رُؤوسٍ وعَشَرَةُ قُرونٍ، على قُرونِهِ عَشَرَةُ تيجانٍ، وعلى رُؤوسِهِ أسماءُ التّجديفِ. 2 وهذا الوَحشُ الذي رَأيتُهُ كانَ يُشبِهُ النّمِرَ، ولَه قَوائِمُ كقَوائِمِ الدّبّ وفَمٌ كفَمِ الأسَدِ. فأعطاهُ التّنّينُ قُدرَتَهُ وعَرشَهُ وسُلطانًا واسِعًا. 3 وظهَرَ أحَدُ رُؤوسِ الوَحشِ كأنّهُ مَجروحٌ حتى المَوتِ فشُفِـيَ مِنْ جُرحِهِ المُميتِ، فتَعَجّبَتِ الأرضُ كُلّها وسارَت وراءَ الوَحشِ. 4 وسجَدَ النّاسُ لِلتّنّينِ لأنّهُ أعطى الوَحشَ سُلطانَهُ، وسَجَدوا لِلوحَشِ وقالوا: «مَنْ مِثلُ الوَحشِ؟ ومَنْ يَقدِرُ أنْ يُحارِبَه؟»
5 وأُعطِـيَ الوَحشُ فَمًا يَنطِقُ بِكلامِ الكِبرياءِ والتّجديفِ، وأُعطِـيَ سُلطانًا أنْ يَعمَلَ مُدّةَ اَثنَينِ وأربعينَ شَهرًا. 6 فأخَذَ يجدّفُ على اللهِ، فجدّفَ على اَسمِهِ ومَقامِهِ وعلى السّاكِنينَ في السّماءِ. 7 وأُعطِـيَ القُدرَةَ على أنْ يُحارِبَ القِدّيسينَ وَيَغلِبَهُم، كما أُعطِـيَ سُلطانًا على كُلّ قَبـيلَةٍ وشَعبٍ ولِسانٍ وأُمّةٍ، 8 فيَسجُدُ لَه سُكّانُ الأرضِ كُلّهُم، أولَئِكَ الذينَ أسماؤُهُم غَيرُ مكتوبَةٍ مُنذُ بَدءِ العالَمِ في كِتابِ الحياةِ، كِتابِ الحَمَلِ الذّبـيحِ.
9 مَنْ كانَ لَه أُذنانِ فليَسمَعْ! 10 مَنْ كُتِبَ علَيهِ أنْ يُساقَ إلى الأسرِ، فإلى الأسرِ يُساقُ، ومَنْ كُتِبَ علَيهِ أنْ يُقتَلَ بِالسّيفِ، فبِالسّيفِ يُقتَلُ. هُنا صَبرُ القِدّيسينَ وإيمانُهُم.
11 ثُمّ رأيتُ وَحشًا آخرَ خارِجًا مِنَ الأرضِ، ولَه قَرنانِ كَقَرنَي الخَروفِ، ولكِنّهُ يَنطِقُ مِثلَ التّنّينِ. 12 فمارَسَ كُلّ سُلطَةِ الوَحشِ الأوّلِ بِمَحضَرٍ مِنهُ، فحمَلَ الأرضَ وسُكّانَها على السّجودِ لِلوَحشِ الأوّلِ الذي شُفِـيَ مِنْ جُرحِهِ المُميتِ، 13 وصنَعَ مُعجِزاتٍ عَظيمَةً حتى إنّهُ أنزَلَ على الأرضِ نارًا مِنَ السّماءِ بِمَشهَدٍ مِنَ النّاسِ، 14 وخدَعَ سُكّانَ الأرضِ بِهَذِهِ المُعجِزاتِ التي نالَ القُدرَةَ على أنْ يَصنَعَها بِمَشهَدٍ مِنَ الوَحشِ الأوّلِ. وأمَرَ سُكّانَ الأرضِ بأنْ يَصنَعوا صُورَةً لِلوَحشِ الذي جَرحَهُ السّيفُ ومعَ ذلِكَ عاشَ 15 ونالَ القُدرَةَ على أنْ يَنفُخَ في صُورَةِ الوَحشِ رُوحًا حتى تتَكَلّمَ، وأنْ يَقتُلَ جميعَ الذينَ لا يَسجُدونَ لِصُورَةِ الوَحشِ، 16 وأنْ يَحمِلَ جميعَ النّاسِ، صِغارًا وكِبارًا، أغنياءَ وفُقَراءَ، عَبـيدًا وأحرارًا، على أنْ يَضَعوا سِمَةً على يَدِهِمِ اليُمنى أو جَبْهَتِهِم، 17 فلا يَقدِرُ أحدٌ أنْ يَشتَريَ أو يَبـيعَ إلاّ إذا كانَ علَيهِ سِمَةٌ باَسمِ الوَحشِ أو بِعَدَدِ اَسمِهِ.
18 وهُنا لا بُدّ مِنَ الحِكمَةِ: مَنْ كانَ ذكِيّا فليَحسبْ عدَدَ اَسمِ الوَحشِ. هوَ عدَدُ اَسمِ إنسانٍ وعدَدُهُ سِتّمئةٍ وسِتّةٌ وسِتّونَ.