Eliya ago U'diako 'Bu ro
1 Nebi Eliya Tisebe'ba ni Tisebe Gilada ya yasi, atate Aba ri ekye: “Ävuru OPI Lu lidriidriro Yisaraele ro se mabe ruindu rigye ono rosi, mitita miri nduruṛi ri osone i'do ago 'bu ri u'dine i'do ndroa mileya iyi ya, madale mago matana tana ni.” 2 'Dooko OPI atate Eliya ri ekye: 3 “Nye'be vo ono, ago nyoyi 'buzelero, ago nyada'do andivo miro goloŋwa Kerita kala 'buzele Golo Yaradene roya. 4 Miri gyi umvune ni goloŋwa ana ya, ago matate korowà ri ni mi ecane lau.”
5 Ndi Eliya yete oso atabe ronye; nda oyite ago rite goloŋwa Kerita kala 'buzele Golo Yaradene roya. 6 Ago korowà eziyi ambata ndi iza be te ndäri kyenoŋbo si ago tandrole si; ago nda mvu gyi teni goloŋwa ana yasi. 7 Ago fere ono vosi oko goloŋwa sete gbe, tana 'bu 'di kote wari ana ya.
Eliya ndi Ävuzi be Zarefata ya
8 'Dooko OPI atate Eliya ri ekye: 9 “Miŋga nyoyi Zarefata se orivoya Sidona ya ana ya ago miri lau. Matate ävuzi aza ri mi ecane.” 10 Ndi Eliya ŋgate ago oyite Zarefata ya; ago ondro nda kesate dereŋwa 'bakici ro kala oko, nda ndre ävuzi ana te tiza toŋgovoya; ago nda zi anya te ago atate ekye: “Nyezi gyi fereŋwa märi duugyi si mämvu robe.” 11 Ago ondro anya kate oyi gyi ezine oko, nda zi anya te ago atate ekye: “Rägu nyezi ambataŋwa aza kpa.”
12 Ago anya zatadrite ekye: “Mäṛuru ävuru OPI Lu lidriidriro miro rosi, ma'be ambata ko e'be toto dritwialo kyira ro lakaza ya, ndi ido fereŋwa be kuru ya, ago yau ono ma ono tizaŋwà azaka toŋgona mago robe se giṛiŋwa ono la'dine sina andivo maro ri ndi ŋgwaagoro maro be, mànya robe 'dooko mà'dena gwo odrane.”
13 Ago Eliya atate anyari ekye: “Nyuturi ko; nyoyi ago miye oso nyatabe 'do ronye; oko mi'be kulugbu giṛiŋwa käti ni kigye ago nyezi märi, 'dooko mi'de gwo ogo o'bene andivo miro ri ndi ŋgwaagoro miro be. 14 Tana ono ni ata OPI Lu Yisaraele ro ro owo ekye: ‘Kyira okyena ko ni lakaza yasi ago ido okyena ko ni kuru yasi, madale tuse ma OPI mezina 'bu gwo u'dine 'bädri ya si.’ ”
15 Ndi anya oyite ago yete oso se Eliya katabe anyari ronye; ago anya, Eliya ndi ŋgwaagoro anyaro be, ànya nyayite u'duna amba. 16 Lakaza kyira ro yana a'do kote awi ca kuruŋwa ido ro yana a'do kote awi, a'do ndi oso ata OPI ro se Eliya kope tana be ana ronye.
17 Ono vosi oko ŋgwaagoro toko se zo kuzupi ana ro 'dete adravoro, ago adravona a'dote koziro ndra, ago äduro oko nda drate. 18 Ago anya atate Eliya ri ekye: “Miye ono ta e'diro märi ya, mi mano Lu ro ono? Mi'debe ikyine mare noŋwa ono takozi maro tana opene Lu ri ago ŋgwa maro o'bane odrane ya?”
19 Ago Eliya atate anyari ekye: “Nyozo ŋgwa 'do märigye.” Ago Eliya ŋgyi ŋgwa te ni gbo anyaro yasi, ago ugu nda te zoya kurusi ya, vo se Eliya modo nda ka oribe kigye 'do, ago lala nda te kitapara modo ndaro ro dri. 20 Ago nda mätute OPI ri ekye: “Äye OPI Lu maro, inye'do nyezi rriti ni ävuzi se mabe ori sina ono dri, ŋgwaagoro anyaro ufusi ya?” 21 'Dooko Eliya ozo andivo ndaro te a'dwi ŋgwa dri perena nätu, ago mätute OPI ri ekye: “Äye OPI Lu maro, nyologo adri ŋgwa ono ro kpa to'di!” 22 Ago OPI eri mätu Eliya rote; ago adriŋgwa ro egote kpa to'dina, ago nda adrite.
23 Ago Eliya ru ŋgwa te logote zoya vurusi ya, ago ozo nda te endre ndaro ri; ago atate anyari ekye: “Mindre ŋgwa miro te orivoya lidriidriro.”
24 Ndi toko se ana atate Eliya ri ekye: “Yauono mänite anjioko mi orivoya mano Lu ro, ago anjioko ata OPI ro se orivoya kala miro ya ono orivoya taŋgye yi!”
إيليا ينبـئ بالقحط
1 قالَ إيليَّا التِّشْبـيُّ مِنْ سُكَّانِ جلعادَ لأخآبَ: «حَيٌّ هوَ الرّبُّ إلهُ إِسرائيلَ الّذي أعبُدُهُ لن يكونَ في هذِهِ السِّنينَ المُقبِلَةِ نَدىً ولا مطَرٌ إلاَّ حينَ أُعلِنُ ذلِكَ‌».
2 وقالَ الرّبُّ لإيليَّا: 3 «إِذهَبْ مِنْ هُنا نحوَ الشَّرقِ وا‏ختَبِـئْ عِندَ نهرِ كريتَ شَرقيَّ نهرِ الأُردُنِّ، 4 فتَشربَ مِنَ النَّهرِ، وأنا أمَرتُ بَعضَ الغِربانِ أن يُطعِموكَ هُناكَ». 5 فذهَبَ وفعَلَ كما قالَ لَه الرّبُّ. فأقامَ عِندَ نَهرِ كريتَ شَرقيَّ الأُردُنِّ. 6 وكانَتِ الغِربانُ تأتيهِ بِـخُبزٍ ولَحمٍ في الصَّباحِ وفي المساءِ، وكانَ يشربُ مِنَ النَّهرِ. 7 وجَفَّ النَّهرُ بَعدَ أيّامٍ لأنَّ المطَرَ لم يَنزِلْ على الأرضِ.
إيليّا في صرفة صيدا
8 فقالَ الرّبُّ لإيليَّا: 9 «إِذْهَبْ إلى صِرْفة صيدا وأقِم هُناكَ، فأنا أمَرتُ أرملَةً أنْ تُطعِمَكَ‌. 10 فذهَبَ إيليَّا إلى صِرْفةَ. ولمَّا وصَلَ إلى مدخَلِ المدينةِ رَأى هُناكَ أرملَةً تجمَعُ حطَبا. فناداها وقالَ لها: «هاتي شُربَةَ ماءٍ». 11 وفيما هيَ ذاهِبةٌ لِتأتيَ بِها، ناداها وقالَ: «هاتي كِسرَةَ خُبزٍ». 12 فقالَت لَه: «حَيٌّ هوَ الرّبُّ إلهُكَ لا خُبزَ عِندي، ولكِنْ عِندي قَبضةٌ مِنَ الدَّقيقِ في القصعَةِ وقليلٌ مِنَ الزَّيتِ في الخابـيةِ، وها أنا أجمَعُ عُودَينِ مِنَ الحطَبِ لأُعِدَّ طَعاما لي ولا‏بني، فنأكُلُه ثُمَّ نموتُ مِنَ الجُوعِ». 13 فقالَ لها إيليَّا: «لا تخافي. إذهَبـي كما قُلتُ، لكِنِ إخبِزي أوَّلا قِرصا صغيرا وهاتيهِ لي، وما تبَقَّى مِنَ العجينِ ا‏خْبِزيهِ لَكِ ولا‏بنِكِ. 14 فالرّبُّ إلهُ إِسرائيلَ قالَ: قَصعَةُ الدَّقيقِ عِندَكِ لا تفرَغُ، وخابـيَةُ الزَّيتِ لا تَنقُصُ إلى أنْ يُرسِلَ الرّبَّ مطَرا». 15 فذهبَت وعمِلَت كما قالَ إيليَّا، وأكلَت هيَ وهوَ وأهلُ بَيتِها أيّاما، 16 وقَصعَةُ الدَّقيقِ ما فرِغَت، وخابـيةُ الزَّيتِ ما نقَصَت، كما قالَ الرّبُّ على لِسانِ إيليَّا.
17 وبَعدَ ذلِكَ مَرِضَ ا‏بنُ الأرملَةِ صاحبةِ البَيتِ مرَضا شديدا حتّى ماتَ 18 فقالَت لإيليَّا: «ما لي ولكَ يا رَجُلَ اللهِ، جِئتَني لِتُذَكِّرَني بِذُنوبـي وتُميتَ ا‏بني». 19 فقالَ لها: «أعطيني ا‏بنَكِ». وأخذَهُ مِنْ حِضنِها إلى العُليَّةِ‌ الّتي يُقيمُ فيها ومدَّدَهُ على سريرِهِ 20 وصرَخَ إلى الرّبِّ وقالَ: «أيُّها الرّبُّ إلهي، لِماذا أسَأْتَ إلى الأرملَةِ الّتي أضافَتني فأمَتَّ ا‏بنَها؟» 21 وتمَدَّدَ على الصَّبـيِّ ثَلاثَ مرَّاتٍ وصرَخَ إلى الرّبِّ وقالَ: «أيُّها الرّبُّ إلهي، لِتَعُدْ رُوحُ الصَّبـيِّ إليهِ». 22 فا‏ستَجابَ الرّبُّ لَه، فعادَت روحُ الصَّبـيِّ إليهِ وعاشَ. 23 فأخذَ إيليَّا الصَّبـيَّ وأنزَلَهُ مِنَ العُليَّةِ إلى البَيتِ، وسَلَّمَهُ إلى أمِّهِ وقالَ لها: «أُنظُري عاشَ ا‏بنُكِ». 24 فقالَت لَه الأرملَةُ: «الآنَ عَلِمْتُ أنَّكَ رَجُلُ اللهِ، وأنَّ كلامَ الرّبِّ في فَمِكَ صادِقٌ حَقًّا».