Ata Lu ro Ŋgwa Ndaro si
1 Tu kyeno si Lu atate zutui amaro ri tuna amba ago liti amba yasi nebii si, 2 oko tu äduro kwoi si nda atate ämäri Ŋgwa ndaro si. Nda si a'ba 'bädri te, se Lu konji nda be a'done drimbi'ba ŋga cini ro tu äduro si owo. 3 Nda kani lägu ŋgaeyi Lu ro ro ka'da ago a'dona gi gya oso Lu modo ka'dobe ronye, ka ugu 'bädri ätini ata mbaraekye ndaro si. Lidri e'be takozi ta ondena vosi oko, nda rite vuru vo'buyakuru ya drígwo Lu Mbarapara roya.
A'do 'Desi Parandra Ŋgwa Lu ro ro
4 A'ba Ŋgwa te ndrani malaikai drisi, ävuru se Lu kozobe ndäri kpa ndrani ànyaro drisi. 5 Tana Lu ata kote alona malaika alo aza ndaro ri ekye:
“Mi orivoya Ŋgwa maro;
ondro ono ma'dote Täpi miro.”
Ca Lu ata ta malaika alo aza ro kote ekye:
“Ma'dona 'da Täpi ndaro,
ago nda a'dona 'da Ŋgwa maro.”
6 Oko ondro Lu kate oye Ŋgwa ndaro ezone utine Ŋgwa kayo ro 'bädri ya oko, nda atate ekye:
“Malaikai Lu ro vona cini beṛo nda mätune.”
7 Oko ta malaikai rota Lu atate ekye:
“Lu 'ba malaikai ndaro te oso oli ronye,
ago ruindu'bai ndaro te oso leko asi ro ronye.”
8 Ta Ŋgwa rota, caoko, Lu atate ekye:
“Äye Lu, miri 'bädri'ba miro ro orina 'da äduako ago äduako!
Nya lidri miro mirina taŋgye si.
9 Nya tase ŋgye lu ago ya miro osoro ŋgase orivoya koziro lomvo.
'Doni tase Lu, Lu miro konji mibe tana ro
ago ko'debe riyä taoro ro ozone ndra miri
ni se nda kozobe azii miro ri drisi owo.”
10 Nda ata kpate ekye:
“Mi, Opi, etosi mi'ba 'bädri te,
ago drí modo miro rosi mi'ba vo'buyakuru te.
11 Ànya a'dona 'da i'do, oko mirina 'da;
ànya a'dona 'da uku ro oso boŋgo ronye.
12 Nyepana ànya 'da oso dhudhu ronye,
ago otozana ànya 'da oso boŋgo ronye.
Oko mi orivoya ondoalo drí alo dri,
ago ori miro äduna i'do alona.”
13 Lu ata kote malaikai alo aza ndaro ri ekye:
“Miri noŋwa drígwo maro ya
madale ma'bana kyila'baazii miro lutu
oso kotopa ronye pa miro zele.”
14 'Dooko malaikai ni e'diyi ya? Ànya orivoya torii se kabe ruindu Lu ri ago nda zote ànya se kabe ŋgaoparo uru opane.
كلمة الله ِ بابنه
1 كلَّمَ اللهُ آباءَنا مِنْ قَديمِ الزّمانِ بِلِسانِ الأنبـياءِ مَرّاتٍ كَثيرةً وبِمُختَلفِ الوَسائِلِ، 2 ولكنّهُ في هذِهِ الأيّامِ الأخيرَةِ كَلّمَنا باَبنِهِ الذي جَعَلَهُ وارِثًا لِكُلّ شيءٍ وبِه خلَقَ العالَمَ. 3 هُوَ بَهاءُ مَجدِ اللهِ وصُورَةُ جَوهَرِهِ، يَحفَظُ الكَونَ بِقُوّةِ كلِمَتِهِ. ولمّا طَهّرَنا مِنْ خَطايانا جَلَسَ عَنْ يَمينِ إلهِ المَجدِ في العُلى، 4 فكانَ أعظمَ مِنَ المَلائكَةِ بمِقدارِ ما وَرِثَ اَسمًا أعظَمَ مِنْ أسمائِهِم. 5 فَلِمَن مِنَ المَلائِكَةِ قالَ اللهُ يومًا: «أنتَ اَبني وأنا اليَومَ ولَدتُكَ؟» وقالَ أيضًا: «سأكونُ لهُ أبًا ويكونُ لي اَبنًا». 6 وعِندَما أرسَلَ اَبنَهُ البِكرَ إلى العالَمِ قالَ أيضًا: «لِتَسجُدْ لهُ كُلّ ملائكَةِ اللهِ». 7 وفي المَلائكَةِ قالَ اللهُ: «جعَلَ مِنْ مَلائكتِهِ رياحًا ومِنْ خدَمِهِ لَهيبَ نارٍ». 8 أمّا في الابنِ فقالَ: «عَرشُكَ يا اللهُ ثابِتٌ إلى أبَدِ الدّهورِ، وصَولَجانُ العَدلِ صَولَجانُ مُلكِكَ. 9 تُحِبّ الحقّ وتُبِغضُ الباطِلَ، لذلِكَ مسَحَكَ اللهُ إلهُكَ بزَيتِ البَهجَةِ دونَ رفاقِكَ». 10 وقالَ أيضًا: «أنتَ يا ربّ أسّسْتَ الأرضَ في البَدءِ، وبـيَدَيكَ صنَعتَ السّماواتِ، 11 هيَ تَزولُ وأنتَ تَبقى، وكُلّها كالثّوبِ تَبلى. 12 تَطويها طَيّ الرّداءِ فتَتَغيّرُ، وأنتَ أنتَ لا تَنتَهي أيّامُكَ». 13 ولِمَنْ مِنَ المَلائكةِ قالَ اللهُ يومًا: «إجلِسْ عَنْ يميني حتى أجعَلَ أعداءَكَ مَوطِئًا لِقدَمَيْك؟» 14 أما هُم كُلّهُم أرواحٌ في خدمَةِ اللهِ يُرسِلُهُم مِنْ أجلِ الذينَ يَرِثونَ الخَلاصَ.