1 Ŋen ŋanṯa ləgerṯr ŋen iŋi ŋëɽənu, ya led̶a ləbwaniya, altəɽinr eŋen pred̶ iŋi ŋəbəd̶ia aŋəno isëndr, na nusila inëndr lətaŋa na aləɽiñad̶aṯr d̶ətəɽia id̶ëndr eŋəd̶aiña ŋə-Rəmwa.
Ŋen ŋəd̶əŋəra nano d̶ə-Bulus
2 Id̶ər alo enare enalo ŋen ŋanṯa nanda. Nanda ñagero ñagənaica ed̶a gənəŋ ŋen ŋəɽiano na ñagero ñagəbəd̶ia ed̶a gənəŋ geicia, na ñagero ñagəsaṯa ed̶a gənəŋ eñaŋ. 3 Egaber egəlwaɽa ṯia ṯa endakəme, ŋen ŋanṯa garno egəlwaɽo nëiñua ṯa, ñaŋ ñagafo enare enaiñ, ṯa alməṯr ldəɽo walla alaiyr ldəɽo. 4 Igëɽənu d̶əñano kaiñ eñaŋ na igëminia kaiñ eŋen eŋalo. Igwunḏeinu d̶əbəɽianod̶a. Id̶əneima ŋen ŋubwa ŋwaiña orn egaŋəra nano kaiñ.
5 Ŋen ŋanṯa ndə ñagərəmaṯo alo yi-Makəḏuniya aŋəno esaiñ yero yifid̶a d̶əmiñəniano, oro ŋen ŋubwa ŋëd̶iṯənde. Ñagafo ñagerṯo d̶əbwaiñəd̶ia alo nano pred̶ na ŋəd̶aiña enare enaiñ. 6 Orn Rəmwa irri rəbəɽia led̶a nano ildi lofəd̶iano rënəŋu rëɽənde d̶əñano nano ŋen Ṯiṯus geṯo, 7 na gerṯe ŋen gënəŋu geṯənde nano ikərəŋ, orn d̶əbəɽianod̶a id̶i ñaŋ ñagənaicəma, ŋen ŋanṯa gënəŋu gaɽwatiṯənde ṯa ñaŋ ñagwonaṯa kaiñ ṯa ñagəñəseicia, na ṯa ñagirəwano na ñagerṯo ŋen enare ŋəŋəra ŋəlëɽəñi, nṯia egafo egaŋəra nano kaiñ. 8 Đeṯəm igid̶ənde ñagirəwano ad̶amga gəlëɽəñi, na ananoŋ egafo egagərd̶o, orn d̶əñid̶i egaber egagərd̶ia egare ŋen ŋanṯa igəseicu ṯa ad̶am gid̶ənde ñagirəwano iliga lobəlano. 9 Orn d̶əñid̶i egaŋəra nano gerṯe ŋen ŋanṯa ñagafo ñagirəwano kaiñ, orn ŋen ŋanṯa d̶irəwano ed̶alo d̶id̶ənde ñagəred̶o eŋen eŋalo ŋeicia. Ŋen ŋanṯa ñagafo ñagirəwano eŋen ŋə-Rəmwa ṯa ñerṯe ñagəṯwia wagənəŋ ŋen ŋanṯa nanda. 10 Ŋen ŋanṯa d̶irəwano id̶i d̶eṯo eŋen iŋi Rəmwa rwonaṯa, d̶ënəŋu d̶ëbəd̶ia led̶a ləred̶ia eŋen eŋen ŋeicia ṯa alëbərni. Ŋen iŋi ŋaber ŋəmama d̶wana, orn d̶irəwano id̶i d̶alo, d̶ënəŋu d̶ëbəd̶ia led̶a ləbaiya. 11 Seicr ŋen iŋi ŋəd̶irəwano id̶i d̶əfo eŋen iŋi Rəmwa rwonaṯa, d̶id̶u ŋen ŋanṯa ñaŋ. Đënəŋu d̶id̶ənde ñagënṯu eŋen taltal, na d̶id̶ənde ñagwonaṯa ṯa ñagəṯuɽeinia eŋen iŋi ŋeicia, na d̶id̶ənde ñageiciano, na d̶id̶ənde ñagəd̶əñialo, na d̶id̶ənde ñagwonaṯa kaiñ ṯa ñagəñəseicia, na d̶id̶ənde ñagerṯo ŋen enare ŋəŋəra, na d̶id̶ənde ñagwonaṯa ñagakəmia ŋen ŋəfo mənna Ñagërrəŋeid̶ənu ṯa ñagero mənna eŋen iŋi pred̶.
12 Nṯia igawërd̶əṯənde, orn gerṯe ŋen ŋanṯa ed̶a igi gəfo mənna, walla ŋen ŋanṯa ed̶a igi gënəŋu gənaicəma ŋen ŋeicia, orn igawërd̶əṯənde ṯa ñaŋ ñaləŋeṯe Rəmwa nëiñua ṯa ñaŋ ñagandənaṯa kaiñ. 13 Ŋen ŋafəṯia nanda ñagafo ñagabəɽiniano d̶əbəɽiad̶a ed̶alo na com ñagid̶ənu ñagəŋəra nano kaiñ d̶əŋərad̶a nano d̶ə-Ṯiṯus ŋen ŋanṯa ñagid̶u ara gəlëɽəŋu gəŋəra nano, igi gəfo gətësənia eŋen eŋalo. 14 Rgero igirəwano ŋen ŋanṯa igëminia eŋen eŋalo Ṯiṯus nëiñua, garno ŋen pred̶ iŋi ñagəlwaɽəṯənde ŋəɽo d̶eṯəm, nṯia d̶ëminia d̶əlëɽəñi Ṯiṯus nëiñua d̶ërrəŋeid̶ənu ṯa d̶aɽo d̶eṯəm. 15 Na d̶əbwa d̶əlëɽəŋu d̶aɽəjeinu kaiñ ŋen ŋanṯa ñaŋ, na gënəŋu galëldəŋəd̶einia jaica jaica eŋen ṯa ñaŋ pred̶ ñaganaṯəma, na fəṯau ñagəŋënṯəma ŋəd̶aiñaŋa na d̶əgəd̶iad̶a aŋəno. 16 Egaŋəra nano ŋen ŋanṯa igëɽənu d̶əñano eñaŋ eŋen pred̶.
1 All these promises are made to us, my dear friends. So then, let us purify ourselves from everything that makes body or soul unclean, and let us be completely holy by living in awe of God.
Paul's Joy
2 Make room for us in your hearts. We have wronged no one; we have ruined no one, nor tried to take advantage of anyone. 3 I do not say this to condemn you; for, as I have said before, you are so dear to us that we are always together, whether we live or die. 4 I am so sure of you; I take such pride in you! In all our troubles I am still full of courage; I am running over with joy.
5 Even after we arrived in Macedonia, we did not have any rest. There were troubles everywhere, quarrels with others, fears in our hearts. 6 But God, who encourages the downhearted, encouraged us with the coming of Titus. 7 It was not only his coming that cheered us, but also his report of how you encouraged him. He told us how much you want to see me, how sorry you are, how ready you are to defend me; and so I am even happier now.
8 For even if that letter of mine made you sad, I am not sorry I wrote it. I could have been sorry when I saw that it made you sad for a while. 9 But now I am happy—not because I made you sad, but because your sadness made you change your ways. That sadness was used by God, and so we caused you no harm. 10 For the sadness that is used by God brings a change of heart that leads to salvation—and there is no regret in that! But sadness that is merely human causes death. 11 See what God did with this sadness of yours: how earnest it has made you, how eager to prove your innocence! Such indignation, such alarm, such feelings, such devotion, such readiness to punish wrongdoing! You have shown yourselves to be without fault in the whole matter.
12 So, even though I wrote that letter, it was not because of the one who did wrong or the one who was wronged. Instead, I wrote it to make plain to you, in God's sight, how deep your devotion to us really is. 13 That is why we were encouraged.
Not only were we encouraged; how happy Titus made us with his happiness over the way in which all of you helped to cheer him up! 14 I did boast of you to him, and you have not disappointed me. We have always spoken the truth to you, and in the same way the boast we made to Titus has proved true. 15 And so his love for you grows stronger, as he remembers how all of you were ready to obey his instructions, how you welcomed him with fear and trembling. 16 How happy I am that I can depend on you completely!