1 E-ta nenyii meleka baaŋaci bahara kwokwɔɽony kwǝthi ŋaaw ŋǝthi ŋimiitha, kwɔsɔɔɽɔ kaka gizaaza, kwuruuthu kwɔrsi-na kwǝthi ŋeeleny ŋǝthi Allah nǝ ŋǝthi Tirany, 2 ŋapralɔ kelgeny-na kǝthi shaari kwǝthi mǝḏiinǝ. Nɔŋw baaŋaci nyuŋw kwaaɽi kwǝthi ŋimiitha kwɔnaanɔ bahara kiyǝni raay riɽǝndǝk, kwǝṯi riiɽi nyɔɔrɔ nyaamin-na wrii-kwuɽǝn kithlǝyu kɔtɔpɔt; taamin tɔtɔpɔt kǝwǝ-lǝ wette, na ǝṯi yǝni yuuŋwun oro ṯisǝwǝ ṯǝthi ṯurmun tatap. 3 A kwomne ere naani kweere mac ki-mǝḏiinǝ-nǝ kwɔllɔna Allah-yi. E-ta nǝ kwɔrsi oro kwǝthi ŋeeleny ŋǝthi Allah nǝ ŋǝthi Tirany ŋinḏi ethi naani ki-mǝḏiinǝ-nǝ, mindaŋ agwɔ yaḏaam yuuŋwun kwogwɔccelɔ. 4 Mindaŋ ǝri eccice ŋunduŋw kiyǝnǝ, nǝ a yiriny yuuŋwun lothone ki-yuthul-lǝ yeeŋen. 5 A kulu ere naani kwokwony keere mac, ǝreere naŋni ŋwombo mac, wala fɔɔri kwǝthi aaŋwɔn, kaka ninḏi-gwɔ Kweeleny kwir Allah ethoro fɔɔri kweeŋen, mindaŋ mǝr mithǝ ŋeelenyi dok-dok, kaka limǝlik-gǝ.
Yǝcu naarɔ-ŋgwɔ wa@ḏa ethaaɽa fittak.
6 E-ta nenyii meleka ǝccǝŋw, “Ŋiɽaŋal ŋɔ ŋir rerrem, nǝ nǝr ǝthi ŋɔma ethisi allatha ṯɔgwori naana. Nǝ Kweeleny kwir Allah, kwǝṯi inḏǝthǝ liɽiiya Ṯigɽimǝ ṯuuŋwun, nǝ ŋwɔɔsi meleka kwuuŋwun ethi baaŋaci yaḏaama yuuŋwun kwomne-ŋgwa kwinḏi laazim ethǝrrini fittak.”
7 Nǝnyii Yǝcu ǝccǝŋw, “Niŋnacany-ṯi! Nyii ŋgwa kwinḏi ethiila fittak! Lɔrtanni kila liinyici ŋiɽaŋali naana ŋir ŋiɽiiya ŋinaanɔ kiṯaab-na ŋgɔ!”
8 Nyii kwɔrɔ kwǝni Yuhanna kwiniŋna nǝ kwiisa kwomne-ŋgwɔ tatap. Nǝ mǝr ṯimmanni ŋa ŋiniŋna-nyji nǝ ŋiisa-nyji tok, nenyii iidi ŋwɔɽelle-na ŋwɔthi meleka ŋgwa kwɔbaaŋica-nyii kwomne-ŋgwɔ tatap, mindaŋ ninyaadithi ethi kwoccelɔ. 9 Laakin nɔŋwɔccǝ nyuŋwɔ-ŋw, “Ǝṯi-nyji ǝrricǝ ŋɔ mac! Nyii kwir khaḏaam kaka ŋaaŋwɔsi nǝ liyaŋgalɔ laalɔ lir liɽii tok, nǝ kila lǝṯi mithǝ ŋiɽaŋali ŋǝthi kiṯaab ŋgɔ. Kwɔcca kǝniny Allah-lɔ!”
10 E-ta nɔŋwɔccǝ nyuŋwɔŋw, “Ǝṯi luccǝ ŋiɽaŋali ŋir ŋiɽiiya ŋǝthi kiṯaab ŋgɔ mac, kaka mǝgwɔ lɔɔmɔr aadithi keṯṯok linḏi-li kwomne-ŋgwɔ tatap ethi ǝrrini. 11 Ŋgwa kwigii ethɔŋw taari isṯimir ethisi ǝrri ŋigii, nǝ ŋgwa kwir kwudur ethɔŋw tǝ rɔɔthatha kwudur; nǝ ŋgwa kwirllalɔ ethɔŋw tǝ aari isṯimir kwirllalɔ, nǝ ŋgwa kwirllinǝlɔ ter ethɔŋw tǝ rillinǝlɔ ter.”
12 Nǝ Yǝcu aarɔŋw, “Niŋnar-ṯi! Nyii ŋgwa kwinḏi fittak! Kwappinna ɔjra wiinyi, ethisi inḏǝthǝ kila leere-leere ŋiɽaŋal-ŋi ŋirga ŋǝrrǝrsi. 13 Nyii kwɔrɔ kwir nda nǝ kwɔrɔ yuṯṯu, ninyoro kwir kerreny nǝ kwɔrɔ kwaathan kwir kwon-kwon nǝ kwirimthithɔ.”
14 Lɔrtanni kila lǝṯi ɔyi lɔɔvan leeŋen ethi sɔɔɽi, mindaŋ ǝrǝthi ŋɔma ethi yee nyɔɔrɔ nyǝthi kwaaɽi kwǝthi ŋimiitha, mindaŋ ǝreele ǝri ǝnḏi ki-mǝḏiinǝ-nǝ ŋwɔbaab-ŋi. 15 Nǝ kila linaanɔ parŋgala kwǝthi mǝḏiinǝ, lir ludur-ŋǝ lozŋor-li oro, liijin mindaŋ, kila lǝṯi kegitte ḏimmiya mindaŋ, kila lǝṯi kwogwɔcce kwomne-lɔ mindaŋ, kila lir lǝluŋw kandisa-gi nǝ ŋothɽor-ŋi tok.
16 “Nyii kwɔrɔ kwǝni Yǝcu kwuusucǝ-ŋǝsi meleka kwiinyi shahaaḏa-gi ŋgwɔ kwir kwǝthi yǝniisǝ. Nyii kwɔrɔ kwir ṯɔvɔɔ nǝ lɔɔla lǝthi Ḏaawḏ-ŋǝ, nǝ ninyoro Kwɔkwɔbel kwǝṯi erṯelɔ fɔɔri-gi.”
17 Nǝ Ṯigɽim-ŋǝ Ŋiira-ŋi ŋimthinǝ nda aarɔŋw, “Ila!” Nǝ kweere nyithak kwǝṯisi neŋne ŋɔ laazim ŋwaarɔŋw tok, “Ila!” Kweere nyithak kwiithi ǝwthǝ, ethiŋw iila; kweere nyithak kwɔnaŋni ŋaaw ŋǝthi ŋimiitha tǝ, ŋwɔsi aavi ŋir kaka haḏiiyǝ.
Ŋiɽaŋal ŋirimthithɔ.
18 Nyii kwɔrɔ kwǝni Yuhanna kwɔlɔccasi kila tatap lǝṯi neŋne ŋiɽaŋali ŋǝthi ŋiɽiiya ŋǝthi kiṯaab ŋgɔ: nǝ mǝsi-gwɔ kwizi kweere kiɽǝzǝsi-lǝ ŋeere nyittak tǝ, a Allah kiɽǝcci jiizǝ ki-ṯurvǝ-lǝ kitha ṯɔlɔɔthɔna kiṯaab-na ŋgɔ. 19 Na mǝ kwizi kweere nyithak dimmǝ ŋiɽaŋali kithaay ŋǝthi ŋiɽiya ŋǝthi kiṯaab ŋgɔ tǝ, a Allah dimmǝthǝ lɔɔɽɔŋi luuŋwun kithaay lǝthi nyɔr nyǝthi kwaaɽi kwǝthi ŋimiitha, nǝ lǝthi Mǝḏiinǝ Kwirllinǝlɔ ter, ŋa ŋɔlɔɔthɔna kiṯaab-na ŋgɔ.
20 Nǝ ŋgwa kwiisa kwɔgitta Shahaaḏa kwǝthi ŋiɽaŋali ŋɔ tatap nɔŋwaarɔŋw, “Aaw rerrem! Nyii ŋgwa kwinḏi ediila fittak!”
Amiin. Ila kǝniny Kweeleny kwǝni Yǝcu!
John-13-34
21 Ethi ne@ma kwǝthi Kweeleny kwǝni Yǝcu naani ŋaaŋa-li tatap lirllinǝlɔ ṯer. Amiin.
1 ثُمّ أراني الملاكُ نَهرَ الحياةِ صافِـيًا كَالبلّورِ يَنبَعُ مِنْ عَرشِ اللهِ والحَمَلِ 2 ويَجري في وَسطِ ساحةِ المدينةِ وعلى ضَفّتَيْهِ شَجَرَةُ الحياةِ تُثمِرُ اثنَتَي عَشْرَةَ مرّةً، كُلّ شَهرٍ مَرّةً، وتَشفي بِوَرَقِها الأُمَمَ. 3 لا لَعْنَ بَعدَ اليومِ. عَرشُ اللهِ والحَمَلِ يَقومُ في المدينةِ، فيَسجُدُ لَه عِبادُهُ 4 ويُشاهِدونَ وجهَهُ، ويكونُ اَسمُهُ على جِباهِهِم. 5 لا ليلَ هُناكَ، فلا يَحتاجونَ إلى ضَوءِ مِصباحٍ أو شَمسٍ، لأنّ الرّبّ الإلهَ يكونُ نُورَهُم، وهُم سيَملِكونَ إلى أبَدِ الدّهورِ.
مجيء المسيح
6 وقالَ لِـيَ الملاكُ: «هذا الكلامُ صِدقٌ وحَقّ والرّبّ الإلهُ الذي يُوحي إلى الأنبِـياءِ أرسَلَ ملاكَهُ لِـيكشِفَ لِعِبادِهِ ما لا بُدّ مِنْ حُدوثِهِ عاجِلاً. 7 ها أنا آتٍ سَريعًا. هَنيئًا لِمَنْ يَعمَلُ بِالأقوالِ النّبَوِيّةِ في هذا الكِتابِ».
8 وأنا يوحنّا، سَمِعتُ ورأَيتُ هذِهِ الأشياءَ. ولمّا سَمِعتُها ورأَيتُها، وقَعتُ على قَدَمَي الملاكِ الذي جَعَلني أراها لأسجُدَ لَه، 9 فقالَ لي: «لا تَفعَلْ! أنا عَبدٌ مِثلُكَ ومِثلُ إخوَتِكَ الأنبـياءِ وجميعِ الذينَ يَعمَلونَ بِكلامِ هذا الكِتابِ. فاَسجُدْ للهِ». 10 وقالَ لي: «لا تَكتُمْ كلامَ النّبُوءَةِ في هذا الكِتابِ، لأنّ الوَقتَ قَريبٌ. 11 مَنْ كانَ ظالِمًا فَلْيُداوِمْ على الظّلمِ، ومَنْ كانَ نَجِسًا فَليَبقَ في نَجاسَتِهِ، ومَنْ كانَ صالِحًا فَليُداوِمْ على الصّلاحَ، ومَنْ كانَ قِدّيسًا فَليَبقَ في قَداسَتِهِ».
12 ها أنا آتٍ سَريعًا ومَعي الجَزاءُ الذي أُجازي بِه كُلّ واحدٍ بِأعمالِهِ. 13 أنا الألِفُ والياءُ، والأوّلُ والآخِرُ، والبَداءَةُ والنِهايَةُ».
14 هَنيئًا لِمَنْ يَغسِلونَ حُلَلَهُم لِـيكونَ لهُم سُلطانٌ على شَجرَةِ الحياةِ، ولِـيَدخُلوا المدينةَ مِنْ أبوابِها. 15 أمّا الذينَ في خارِجِ المدينةِ، فهَؤُلاءِ هُمُ الكِلابُ والسّحَرَةُ والفُجّارُ والقَتَلَةُ وعَبَدَةُ الأوثانِ وكُلّ مَنْ يَكذِبُ ويُحِبّ الكَذِبَ.
16 «أنا يَسوعُ أرسَلْتُ إلَيكُم ملاكي لِـيَشهَدَ بِهذِهِ الأُمورِ في الكنائِسِ. أنا أَصلُ داودَ ونَسلُه. أنا كَوكَبُ الصّبحِ المُنيرُ».
17 يَقولُ الرّوحُ والعَروسُ: «تعالَ!» مَنْ سَمِعَ فَلْيَقُلْ: «تعالَ!»
مَنْ كانَ عَطشانًا فَلْيأْتِ، ومَنْ شاءَ فليأخُذْ ماءَ الحياةِ مَجّانًا.
الخاتمة
18 وأنا أُنذِرُ كُلّ مَنْ يَسمَعُ الأقوالَ النّبَوِيّةَ في هذا الكِتابِ أنْ لا يَزيدَ علَيها حَرفًا، وإلاّ زادَهُ اللهُ مِنَ النّكَباتِ المَوصوفَةِ في هذا الكِتابِ. 19 ومَنْ حَذَفَ حَرفًا مِنَ الأقوالِ النّبَوِيّةِ في هذا الكِتابِ، حَذَفَ اللهُ نَصيبَهُ مِنْ شَجَرَةِ الحياةِ ومِنَ المدينةِ المُقَدّسَةِ، وهُما اللّتانِ جاءَ وَصْفُهُما في هذا الكِتابِ.
20 يَقولُ الشّاهِدُ بِهذِهِ الأُمورِ: «نَعم، أنا آتٍ سريعًا!» آمين. تَعالَ، أيّها الرّبّ يَسوعُ.
21 فلتكُن نِعمَةُ الرّبّ يَسوعَ مَعكُم أجمَعينَ.